வாசவி ஜெயந்தி (சித்திரை வளர்பிறை தசமி): ஒருமுறை திருக்கயிலாயத்தில் சிவபெருமானும், பார்வதிதேவியும் மகிழ்ச்சியுடன் உரையாடிக் கொண்டிருந்தனர். அவர்களுக்கு காவலாக நந்தியம்பெருமான் நின்று கொண்டிருந்தான். தினமும் அம்மை, அப்பனை தரிசனம் செய்வதை வழக்கமாகக் கொண்டிருந்தார் சமாதி மகரிஷி. அப்படி வந்திருந்த அவரை சிறிதுநேரம் காவலுக்கு இருக்கும்படி அமர்த்திவிட்டு நந்தியம் பெருமான் குளிக்கச் சென்றார். அப்போது இறைவனை தரிசனம் செய்ய துர்வாச மகரிஷி அங்கு வந்தார். அவரை உள்ளே விட சமாதி மகரிஷி மறுத்துவிட்டார். இதனால் கோபம் கொண்ட துர்வாசர் பூலோகத்தில் நீ மானுடனாகப் பிறப்பாய் என சாபமிட்டார். குளித்து முடித்து விட்டு வந்த நந்தி, அன்று மட்டும் தேவியை தரிசிக்காமல் இறைவனை மட்டும் வணங்கினார். இதனால் கோபம் கொண்ட தேவி, நந்திதேவரை பூலோகத்தில் பிறக்கும்படி சாபமிட்டார். பதிலுக்கு நந்திதேவரும் பார்வதியை மானிடப்பெண்ணாய் பூலோகத்தில் பிறந்து வளர்ந்து கன்னியாக அக்னியில் இறங்கி இறைவனை அடைவாய் என்று சாபமிட்டு விட்டதாக கூறப்படுகிறது.
ஒரு ஊரில் விருபாட்சன் வாசம்பா என்ற தம்பதியர் வாழ்ந்து வந்தனர். இவர்கள் ஆரிய வைசிய குலத்தைச் சேர்ந்தவர்கள். இவர்கள் குழந்தைச் செல்வம் இல்லையே என இறைவனை விடாது வழிபட்டுக் கொண்டிருந்தனர். இறைவனை வழிபட்டதன் பயனாக இவர்களுக்கு குசுமாம்பிகா என்ற பெயரில் பார்வதி தேவியும், சிரேஷ்டி என்ற பெயரில் சமாதி மகரிஷியும் பிறந்தனர். நாளொறு மேனியும் பொழுதொரு வண்ணமுமாக, குசுமாம்பிகா அழகும், அறிவும் கொண்ட கன்னியாக வளர்ந்து நின்றாள். இந்த குசுமாம்பிகா என்ற வாசவியின் அழகைக் கண்டு வியந்த விஷ்ணுவர்த்தன் என்ற மன்னன் அவளை மணம் முடிக்க விரும்பினான். மன்னன் தனது விருப்பத்தை வாசவியின் பெற்றோர்களிடம் தெரிவிக்க வைசிய குல தர்மப்படி அவளை மணமுடித்து தர இயலாது என்றும், தன் குலத்தவர்களை ஆலோசிக்க வேண்டும் என்று வாசவியின் தந்தை கூறிவிட்டார். ஊரில் உள்ள ஆலயத்தில் வைசிய குலத்தவர்கள் 714 பேர் ஒன்று கூடினார். அவர்களில் 612 பேர் மன்னனின் விருப்பத்திற்கு சம்மதம் தெரிவித்தும், மீதமுள்ள 102 பேர் எதிர்ப்பு தெரிவிக்கவே 612 பேரும் ஆலயத்தை விட்டு வெளியேறினர். தனது திருமணத்தில் இத்தனை குழப்பங்கள் நிகழ்ந்து கொண்டிருப்பதை கண்ட வாசவி மனம் உடைந்து, தான் இப்புவியில் வாழக்கூடாது என்றெண்ணி அக்னிவளர்த்து அதில் குதித்து உயிர்நீத்தாள். தங்களால் தான் இந்த தவறு நிகழ்ந்தது என்று வருந்திய 102 வைசிய கோத்திரக்காரர்களும் அதே அக்னியில் உயிர்நீத்தனர். இவ்வளவு பிரச்சனைக்கும் காரணம் நாம் தானே என்று நினைத்த விஷ்ணு வர்த்த மன்னனும் உயிர்விட்டான். நந்தி தேவரின் சாபப்படி வாசவியாக பிறந்து வளர்ந்து அக்னியில் குதித்த பார்வதிதேவி ஆரியகுல வைசியர்களுக்கு காட்சி தந்து அருளினாள். அன்று முதல் ஆரிய வைசிய மக்கள் பார்வதி தேவியை தங்கள் குலதெய்வமாக வாசவி கன்னியா பரமேஸ்வரி என்ற பெயரில் வழிபட ஆரம்பித்தனர்.
தை அமாவாசைக்கு அடுத்து வரும் இரண்டாவது நாள் சுக்ல துவிதியை அன்று அக்னி குண்டத்தில் தேவி இறங்கியதால் அன்றைய தினத்தை அக்னி பிரவேச தினமாக ஆரிய வைசியர்கள் கொண்டாடுகின்றனர். சித்திரை மாதத்தில் வரும் வளர்பிறை தசமியை வாசவி ஜெயந்தியாக மக்கள் இன்றும் கொண்டாடி வருகின்றனர். பெண்கள் மாங்கல்ய பாக்கியம் கிடைக்கவும், மாங்கல்ய பலம் கூடவும் இவளை வழிபடுகின்றனர்.
அத்துடன் வாசவி ஜெயந்தியன்று பெண்கள் சனி பகவானையும் வணங்கி,
மாங்கல்ய காரகனே போற்றி மந்தனே போற்றி
ஆயுளுமும் திறனும் அருள்வோய் போற்றி
காகவாகனா போற்றி! காத்தருள்வாய் போற்றி!
என்று வன்னி இலைகளால் அர்ச்சனை செய்திட மாங்கல்ய பலம் கூடும் என்பது ஐதீகம்.
Om Adivaidyaaya Vidhmahe' Arogya anugrahaaya Dheemahi
Thanno Dhanvantaree Pracho Dhayaath
வைகாசி மாத தேய்பிறையில் வரும் ஏகாதசிக்கு வரூதிநி ஏகாதசி என்றும்; வளர்பிறையில் வரும் ஏகாதசிக்கு மோகினி ஏகாதசி என்றும் பெயர்.
To read the story of mohini ekadasi , click the following link :
www.indif.com/nri/kathas/mohini_ekadashi/mohini_ekadashi_katha_eng.asp
TODAY PRADHOSHAM , VISIT :
http://mantrashlokas-madhuri.blogspot.in/2011/07/pradhosha-mahima.html
Om Jamadagnaaya Vidhmahe' mahaaveeraaya Dheemahi
Thanno Parasuraama Pracho Dhayaath
Parasuram Dwadashi Vrata, or Jamdagnya Parshuram Vrata, is a Hindu
austerity dedicated Lord Parashuram, the sixth incarnation of Lord
Vishnu. In 2013, the date of Parashuram Dwadasi Vrata is May 22.
Parashuram Dwadasi Vrata is observed on the twelfth day of the Shukla
Paksha (waxing phase of moon) of Vaisakh month (April – May). Devotees
observe a complete fast (fasting) on the day.
Parasuram
Dwadasi Vrat begins at sunrise and ends on the next day morning after
sunrise. The fasting commences after purifying the body (by taking a
bath). An idol of Lord Parshuram is worshipped by offering flowers and
other usual puja articles associated with Lord Vishnu. In some regions,
the idol or Parshuram is placed inside a pot of water.
Devotees who observe the fast remain awake during the night.
It is believed that those observing Parashuram Dwadasi Vrata will have their wishes fulfilled and will attain moksha.
Parashuram is also known as Jamdagnya and the Vrata is popular in some regions as Jamdagnya Parshuram Vrata.
This Vrata is observed the day after the Mohini Ekadasi
and therefore those observing the Ekadasi fasting avoid observing
Parasuram Dwadashi Vrata. Sometimes both the days fall on the same day.
Today Swathi star. Have Narasimma Darshan.
Om karaalini cha Vidhmahe' Naarasimhyai cha Dheemahi
Thannas simhe Pracho Dhayaath
Om shadaananaaya Vidhmahe' shakthihastaaya Dheemahi
Thanno Skandah Pracho Dhayaath
வைகாசி மாதத்தில் சந்திரன் பவுர்ணமி நாளில் விசாக நட்சத்திரத்தில் சஞ்சரிக்கும். அதனாலேயே இந்த மாதம் "வைசாக' மாதம் என்றிருந்து பின்னாளில் "வைகாசி' என்றானது. இந்த மாத பவுர்ணமி நாளை "வைகாசி விசாகம்' என்று குறிப்பிடுகிறோம். இந்த நாளில் தான் முருகப்பெருமான் அவதாரம் செய்ததாக சாஸ்திரங்கள் கூறுகின்றன. "வி' என்றால் "பட்சி' (மயில்), "சாகன்' என்றால் "சஞ்சரிப்பவன்' மயில் மீது வலம் வரும் இறைவன் என்பதால் "விசாகன்' என்றும் வழங்குவர். முருகனுடைய வாகனமாக சூரபத்மனே வீற்றிருக்கிறான். பகைவனுக்கும் அருள்கின்ற தன்மையை முருகப்பெருமானிடத்தில் காணலாம். இந்நாளில் திருப்பரங்குன்றம் போன்ற முருகன் தலங்களில் அணி அணியாக மக்கள் பால்குடம் எடுத்து வந்து அபிஷேகம் செய்வர். விசாகனாம் முருகனைப் பணிந்து வினைகளைப் போக்குவோம்.
ஓம் விசித்ராயை வித்மஹே
மஹா நித்யாயை தீமஹி
தன்னோ தேவிப்ரசோதயாத்.
On the occasion of maha anusham (mahaperiyavaa's jayanthi) we are going to Vedal , Kanchi mahaperiyavaa adhishtaanam, Orikkai , Nazrathpettai shiva temple, Thenambakkam, Aarpakkam, thirumaagaral, Uthramerur kailaasanatha temple etc. Rs. 540/- Incl of mrng coffee and break fast , aft nun lunch , evng tea.
Maha Periyavaal was born on 20 May 1894, under Anuradha star according to the Hindu calendar, into a Kannadiga Smartha Hoysala Karnataka Brahmin family in Viluppuram, South Arcot District, Tamil Nadu as Swaminatha. He was the second son of Subramanya Sastri, a District Education Officer. The child was named Swaminatha, after the family deity, Lord Swaminatha of Swamimalai, near Kumbakonam. Swaminatha began his early education at the Arcot American Mission High School at Tindivanam, where his father was working. He was an exceptional student and excelled in several subjects. In 1905, his parents performed his Upanayanam, a Vedic ceremony which qualifies a Brahmin boy to begin his Vedic studies under an accomplished teacher.
During the childhood of the Acharya, his father consulted an astrologer who, upon studying the boy's horoscope, is said to have been so stunned that he prostrated himself before the boy exclaiming that "One day the whole world will fall at his feet".In 1906, the 66th Acharya of Sri Kanchi Kamakoti Peetham performed the annual Chaturmasyam (a forty-day annual ritual performed by Hindu ascetics while remaining in one place), in a village near Tindivanam in Tamil Nadu. This was Swaminathan’s first exposure to the Math and its Acharya. Later, Swaminathan accompanied his father whenever he visited the Math where the Acharya was deeply impressed by the young boy.
In the first week of February 1907, the Kanchi Kamakoti Math had informed Subramanya Sastrigal that Swaminathan's first cousin (son of his mother's sister) was to be installed as the 67th Peetathipathi. The presiding Acharya was then suffering from smallpox and had the premonition that he might not live long. He had, therefore, administered upadesa to his disciple Lakshminathan before he died. Sastrigal being away in Trichinopoly on duty arranged for the departure of Swaminathan with his mother to Kanchipuram. The boy and his mother started for Kalavai (where Lakshminathan was camping) to console his aunt who, while also being a widow, had just given up her only son to be an ascetic. They traveled by train to Kanchipuram and halted at the Sankara Math. By then, Lakshminathan had fallen ill:
I had a bath at the Kumara Koshta Tirtha. A carriage of the Math had come there from Kalavai with the people to buy articles for the Maha Puja on the tenth day of the passing of the previous 66th Acharya. One of them, a hereditary maistry (mason) of the Math, asked me to accompany him. A separate cart was engaged for the rest of the family to follow me. During the journey the maistry hinted to me that I might not return home and that the rest of my life might be spent in the Math itself. At first I thought that my elder cousin having become the Head of the Math, it was his wish that I should live with him. But the maistry gradually clarified matters as the cart rolled on. The acharya had fever which developed into delirium and that was why I was being separated from the family to be taken to Kalavai... I was stunned by this unexpected turn of events. I lay in a kneeling posture in the cart, shocked as I was, repeating "Rama... Rama," the only prayer I knew. My mother and other children came some time later only to find that instead of her mission of consoling her sister, she herself was placed in the state of having to be consoled—T.M.P. Mahadevan, The Sage of Kanchi
The 67th Acharya also died, after reigning for a brief seven days as the head of the Math. Swaminathan was immediately installed as the 68th head of the Kanchi Kamakoti Peetam on February 13, 1907, the second day of the Tamil month of Masi, Prabhava year. He was given Sanyasa Asramam at the early age of 13 and was named Chandrasekharendra Saraswati. On May 9, 1907 his "Pattabishekam" as the 68th Peetathipathi of Kanchi Kamakoti Peetam was performed at the Kumbakonam Math. Devotees including Shivaji Maharaja of Tanjavur, government officials and pundits participated in the event.
Even though there was not enough property in the mutt to be administered, the court considering the benefit of the mutt, ordered the mutt to be administered under the “Guardian and Wards Act”. Sri C.H.Venkataramana Iyer, an illustrious personality from Kolinjivadi (Colinjivadi) village near Coimbatore was appointed as guardian by the court. The administration of the mutt was under guardianship from 1911 to May,1915. On the day of Sankara Jayanthi in the year 1915, Swamigal took over the administration of the mutt on the completion of his 21 st year. The administration of the mutt was taken over in name, but the actual work was taken care of by an agent, one Sri Pasupathi Iyer. He was an able administrator who volunteered to do the job without compensation and hailed from Thirupathiripuliyur. Sri Swamigal does not sign any document, instead Sri Mukham stamp is placed on documents.[1]
Mahaswami had vedic studies at Kumbakonam Mutt oppostie the mahamaham tank. In 1915, Sri Anantharama Srouthigal was his prathama adhyayana tutor. As a little girl, his granddaughter Nagam used to carry milk in a pot to the pontiff next door. She said the acharya was sharp in memory and divinely blessed with prediction. Avidly she recalled how the acharya directed her father Narayana Iyer (S/o Anantharama Srouthigal) to vacate the place and go to his house next door. Narayana came home and died within minutes. Thus was his spiritual darshan. When her family visited the Kanchi Mutt in 1991, the aged acharya blessed the family members and enquired if they were Nagam's children. It is understood that the house was later donated to Mutt by the family.[2]
Maha Periyavaal spent several years in the study of the scriptures and dharma shastras and acquainted himself with his role as the Head of the Math. He soon gained the reverence and respect of the devotees and people around him. To millions of devotees he was simply "Periyavar"—the revered one or Maha-Periyavar or Periya-Periyavar. "Periyavar" in Tamil means a great person, and conveys endearment, reverence, and devotion. "Mahaswami" and "Paramacharya" are his other well-known appellations.
Maha Periyavaal was the head of the Mutt for eighty-seven years. During this period, the Sri Kanchi Kamakoti Peetam acquired new strength as an institution that propagated Śankara's teachings. The devotion, fervour, and intensity with which the Paramacharya practiced what Śankara had taught are considered to be unparalleled by his devotees.[citation needed] Throughout his life, the focus of his concern and activities was rejuvenating Veda adhyayana, the Dharma Sasthras, and the age-old tradition, which had suffered decline. "Veda rakshanam" was his very life breath, and he referred to this in most of his talks.
Remaining active throughout his life, the sage of Kanchi twice undertook pilgrimages on foot from Rameshwaram in the far south of the Indian peninsula to Benares in the North.
Providing support through Veda Patashalas (schools teaching Vedic lore) through the Veda Rakshana Nidhi which he founded and honouring Vedic scholars, he reinvigorated Vedic studies in India. He organised regular sadhas ('conferences') which included discussions on arts and culture—these led to a renewed interest in Vedic religion, Dharma sasthras, and the Sanskrit language. His long tenure as Pitadhipathi is considered by many to have been the Golden Era of the Kanchi Kamakoti Peetham. He attained Mukti (died) on January 8, 1994 at the age of 100
watch the video of mahaswami's history :
http://www.youtube.com/watch?v=M4ONhnXzKGE
Om Aadityaaya Vidhmahe' Maarthaandaaya Dheemahi
Tannah Suryah prachodayat
Visit my other blogs:
www.shivsaitours.blogspot.in
www.chennaisidhargal.blogspot.in
www.songsbyshanks.blogspot.in
www.pondysidhargal.blogspot.in
"Life without God
is like an unsharpened pencil
- it has no point."
Happy moments, praise God.
Difficult moments, seek God.
Quiet moments, worship God.
Painful moments, trust God.
Every moment, thank God
- தேனுபுரீஸ்வரதாசன் இல. சங்கர்.
♪♫••♥*•Shanks♪♫••♥*•♫♪
No comments:
Post a Comment